kelimelerini üzerime sarıyorum
üstüme en çok yakıştırdıklarımı
kendime ithaf ederek
geçiciştirilmiş bir umut yüklüyorum bilincime
uzaktan ve geçmişin rafından
dilime takıyorum bilinmedik cümleleri
olmayanın büyüsüne şimdilik ritmi eşlik etsin diye
mavi dişlerini gri hücrelere kenetleyeni
kırmızılığa yakınlaştırma çabası değil hiç biri
anlıyorsun
anladığını bildiğim için savuruyorum
en çok heyecanımı seviyorum
bunu güçlü kılan herşeyi olduğu gibi
kıvırcıkları uyandırana
koca bir buse konduruyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder